Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα

Η Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα-Πινότση (11 Μαΐου 1771 - 22 Μαΐου 1825) ήταν Ελληνίδα ηρωίδα της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Γεννήθηκε στις φυλακές της Κωνσταντινούπολης στις 11 Μαΐου 1771, όταν η μητέρα της, Παρασκευώ, επισκέφθηκε τον ετοιμοθάνατο σύζυγό της και πατέρα της Λασκαρίνας, Σταυριανό Πινότση, που είχε φυλακιστεί εκεί από τους Τούρκους επειδή είχε συμμετάσχει στην επανάσταση της Πελοποννήσου το 1769 μέχρι το 1770. Αφού ο πατέρας της πέθανε, πήγε με τη μητέρα της στην Ύδρα κι έζησαν εκεί μέχρι τα τέσσερά της. Ύστερα μετακόμισαν στις Σπέτσες, γιατί η μητέρα της παντρεύτηκε τον καπετάνιο Δημήτριο Λαζάρου-Ορλώφ από τις Σπέτσες

Παντρεύτηκε στα 17 της (το 1768), τον Δημήτριο Γιάννουζα (ο οποίος σκοτώθηκε το 1797). Μ' αυτόν απέκτησε τρία παιδιά. Ο δεύτερος σύζυγός της ήταν ο Δημήτριος Μπούμπουλης, τον οποίο παντρεύτηκε σε ηλικία 30 ετών -το 1801- και απ' αυτόν πήρε και το όνομα «Μπουμπουλίνα», αλλά και τα άλλα τέσσερα παιδιά της. Ο Μπούμπουλης σκοτώθηκε το 1811.Μόλις χήρεψε για δεύτερη φορά, στα 40 της, έγινε συνέταιρος σε αρκετά πλοία κι αργότερα κατασκεύασε τρία δικά της.

Όταν ξεκίνησε η ελληνική επανάσταση, είχε σχηματίσει δικό της εκστρατευτικό σώμα από Σπετσιώτες. Αρμάτωνε, συντηρούσε και πλήρωνε το στρατό. Φυσικά, σε δυο χρόνια είχε ξοδέψει όλη της την περιουσία. Στις 13 Μαρτίου 1821, στο λιμάνι των Σπετσών, η Μπουμπουλίνα ύψωσε στο κατάρτι του πλοίου Αγαμέμνων την δική της επαναστατική σημαία. Η σημαία αυτή είχε κόκκινο περίγυρο και μπλε φόντο και απεικόνιζε έναν βυζαντινό μονοκέφαλο αετό ο οποίος κρατούσε μια άγκυρα και ένα φοίνικα. Ο αετός είχε τα φτερά γυρισμένα προς τα κάτω και συμβόλιζε το σκλαβωμένο Ελληνικό έθνος, το οποίο θα ξαναγεννιόταν όπως ο φοίνικας με την βοήθεια του Ναυτικού, το οποίο συμβόλιζε η άγκυρα. Το λάβαρο αυτό η Μπουμπουλίνα το εμπνεύστηκε από το λάβαρο της βυζαντινής Δυναστείας των Κομνηνών. Από ,περίπου, τις 3 Απριλίου του 1821 και μετά, οι Σπέτσες με το στόλο της Λασκαρίνας, ήταν η πιο μεγάλη ναυτική δύναμη στην Ελλάδα, μαζί με την Ύδρα και τα Ψαρά.

Η Μπουμπουλίνα με 8 πλοία -από τα οποία τρία ήταν δικά της - πολιόρκησε το Ναύπλιο (το οποίο ήταν ένα απόρθητο οχυρό έχοντας 300 κανόνια και τρία φρούρια -το Μπούρτζι, την Ακροναυπλία και το Παλαμήδι). Εκτός από την πολιορκία του Ναυπλίου, πήρε μέρος στον ναυτικό αποκλεισμό της Μονεμβασιάς και στην παράδοση του. Έπειτα πολιόρκησαν το Νεοκάστρου της Πύλου και τον ανεφοδιασμό του Γαλαξιδίου. Κατά την άλωση της Τριπολιτσάς, γνώρισε το Θεόδωρο Κολοκοτρώνη και πάντρεψε την κόρη της Ελένη Μπούμπουλη με το γιο του Πάνο Κολοκοτρώνη. Της Μπουμπουλίνας, επίσης, απονεμήθηκαν οι τίτλοι «Καπετάνισσα» και «Μεγάλη Κυρά». Εκείνη, αποφυλάκισε τον Κολοκοτρώνη με αποτέλεσμα την εξορία της στις Σπέτσες.

Στις 22 Μαΐου 1825, πέθανε διότι ο μικρότερος γιος της, ερωτεύτηκε την κόρη της πολύ πλούσιας οικογένειας των Κουτσαίων, την Ευγενία Κούτση. Αυτή ήταν ήδη λογοδοσμένη κι οι γονείς της δεν ήθελαν το γάμο. Όμως αυτοί κλέφτηκαν και πήγαν σ' ένα παλιό, σκοτεινό σπίτι να μείνουν. Τότε, επειδή ήταν σκοτεινά και δεν έβλεπε κάποιος την πυροβόλησε και την σκότωσε(ήθελε να πυροβολήσει στον αέρα να τους τρομάξει).

Από Αγγελική Δ.