Τρίτη 31 Μαΐου 2011

Χάρτης της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας

Πατώντας την παρακάτω εικόνα μεταφέρεστε σε έναν μεταβαλλόμενο χάρτη της Βυζαντινής αυτοκρατορίας. Βλέποντας τον χάρτη μπορείτε να παρατηρήσετε τις μεταβολές στην εδαφική έκταση της Αυτοκρατορίας από το 324 μ.Χ. έως το 1453 μ.Χ.


Από κ. Νεκτάριος

Θεόδωρος, ένας μοναχός στον 10ο αιώνα

Τώρα που τελειώσαμε την Ιστορία της Πέμπτης Δημοτικού, μπορούμε να ξαναθυμηθούμε όσα μάθαμε φέτος με ευχάριστο και διασκεδαστικό τρόπο, παίζοντας ένα παιχνίδι!!! Πατήστε την παρακάτω εικόνα και θα μεταφερθούμε σε ένα παιχνίδι του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού, με πρωταγωνιστή τον Θεόδωρο, ένα μοναχό που ζει στο Βυζάντιο τον 10ο αιώνα.


Οι κανόνες του παιχνιδιού είναι απλοί, κατανοητοί και γραμμένοι στα ελληνικά. Για οποιαδήποτε απορία για το παιχνίδι, μπορείτε να κάνετε ερώτηση στα σχόλια.

Από κ. Νεκτάριος

Νεπάλ

Το Νεπάλ είναι μια χώρα της νοτιοκεντρικής Ασίας, με πρωτεύουσα το Κατμαντού. Έχει έκταση 141.415 τ. χιλιόμετρα και πληθυσμό 28.563.377 κάτοικοι,περίπου.

Οι περισσότεροι κάτοικοί της είναι κτηνοτρόφοι και γεωργοί. Παράγει ρύζι, ζαχαροκάλαμο, καπνό, σιτηρά, οπωρολαχανικά κ.α. Από ορυκτά περιλαμβάνει κοιτάσματα σιδήρου, ψευδάργυρου, χαλκού και κάρβουνου.

Επίσημη γλώσσα του κράτους είναι η νεπαλική, αλλά μιλιούνται και διάφορες θιβετοβιρμανικές διάλεκτοι. Σαν επίσημη θρησκεία έχουν τον ινδουισμό παρόλο που έχει επιβληθεί η ανεξιθρησκεία (το 1946).

Ακόμη, πολλοί κάτοικοί του είναι βουδιστές ή μουσουλμάνοι. Το πολίτευμα του Νεπάλ είναι ομοσπονδιακή κοινοβουλευτική δημοκρατία (από τις 28 Μαϊού 2008 γιατί πριν είχαν συνταγματική μοναρχία με κυβέρνηση βασιλιά κι όχι με κυβέρνηση πρωθυπουργού όπως έχει τώρα).

Το Νεπάλ είναι μια ορεινή χώρα με βουνά όπως το Έβερεστ, η Κανγκτσενγιούνγκα, η Ντολαγκίρι, Αναπούρνα κ.α. Βρέχεται από τους ποταμούς Κάλι, Γκαρνάκ, Κόσι, Καρνάλι, Δρουν, Μπέρι, Ράπτι κ.α.Από τα 3.000 μέχρι τα 3.500 μέτρα περιέχει έλατα, σημύδες και ροδοδάφνες. Από ζώα, περιλαμβάνει τίγρεις, ρινόκερους, λεοπαρδάλεις, αγριοβούβαλους, ζαρκάδια, λάμα, ελέφαντες, ελάφια κ.α.

Από Αγγελική Δ.

Ουγκάντα

Η Ουγκάντα είναι μια χώρα της Κεντρικής-Ανατολικής Αφρικής,πάνω στον Ισημερινό, με πρωτεύουσα την Καμπάλα.Έχει έκταση 236.040 τετραγωνικά χιλιόμετρα και πληθυσμό 32.369.558 κάτοικοι, περίπου (σύμφωνα με τον πληθυσμό της κατατάσσεται 38η, παγκοσμίως). Το πολίτευμά της είναι η προεδρική δημοκρατία. Επίσημες γλώσσες της είναι τα αγγλικά, η λουγκάντα κι η σουαχίλι. Επίσης ως νόμισμα χρησιμοποιεί το σελίνι. Παλαιότερα υπήρξε αποικία των Άγγλων από το 1894 μέχρι που στις 9 Οκτωβρίου του 1962 που ορίστηκε ανεξάρτητο κράτος.

Κλιματολογικά, έχει 16-25° C -συνήθως-όλες τις εποχές του χρόνου. Έχει τέτοια θερμοκρασία (παρόλο που βρίσκεται στον Ισημερινό) διότι είναι ορεινή χώρα.

Περιλαμβάνει ζέβρες, αφρικανικούς ελέφαντες, τσίτες, γορίλες, χιμπατζήδες, λεοπαρδάλεις, κροκόδειλους του Νείλου, καμηλοπαρδάλεις, ιπποπόταμους, αντιλόπες, βουβάλια, γύπες, διάφορα είδη γερακιών και οχιές. Για την προστασία της πανίδας της χώρας έχουν δημιουργηθεί Εθνικά Πάρκα, όπως αυτό του Ρουβενζόρι και του Καμπαρέγκα.

Το 83% του πληθυσμού της είναι αγρότες και καλλιεργούν καφέ, τσάι, βαμβάκι, κεχρί ,καλαμπόκι, κασάβα και γλυκοπατάτες. Ακόμα, εκτρέφουν κυρίως βοοειδή, πρόβατα, κατσίκες και πουλερικά. Από ορυκτά, η Ουγκάντα, διαθέτει σίδηρο, απατίτη, κασσίτερο και βολφράμιο.

Από Αγγελική Δ.

Πέμπτη 26 Μαΐου 2011

Επίσκεψη στο Ε.Κ.Φ.Ε. Σύρου

Σήμερα, επισκεφτήκαμε το Εργαστηριακό Κέντρο Φυσικών Επιστημών Σύρου, όπου είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε επίδειξη πειραμάτων από τον κύριο Νίκο Ρούμελη, τον οποίο ευχαριστούμε ιδιαίτερα για την θερμή υποδοχή του στον χώρο του εργαστηρίου.



Από κ. Νεκτάριος

Τρίτη 24 Μαΐου 2011

Θεόδωρος Γιουρτσίχιν ΙΙ


Ο Θεόδωρος Γιουρτσίχιν γεννήθηκε πριν από 52 χρόνια στο Βατούμ της Γεωργίας. Το 2002 με το διαστημικό λεωφορείο «Ατλαντίς», πήρε μαζί του την ελληνική σημαία στην Σελήνη. Το 1994 επιλέχθηκε στο Κέντρο Ελέγχου Διαστημικών Αποστολών της Σ.Ε. Επίσης έχει το πτυχίο μηχανολόγου μηχανικού για διαστημόπλοια.



Το 2002 μετακόμισε στην Αμερική με την οικογένεια του και από τότε ξεκίνησε η καριέρα του στο διάστημα. Είναι ο 98ος κοσμοναύτης στην ιστορία της Ρωσίας. Από τον Ιανουάριο 1998 μέχρι το Νοέμβριο 1999 ολοκλήρωσε την εκπαίδευσή του ως κοσμοναύτης. Μία από τις ωραίες στιγμές του είναι η παράδοση του κλειδιού της πόλης από τον δήμαρχο του δήμου Εχεδώρου, στην Θεσσαλονίκη.

Από Άρης Ν.

Κυριακή 22 Μαΐου 2011

Θεόδωρος Γιουρτσίχιν

Στο μάθημα της Γλώσσας συζητήσαμε για τον πρώτο ελληνικής καταγωγής αστροναύτη.

Από Γιάννης Κ.

Παρασκευή 20 Μαΐου 2011

Νομίσματα Ευρώ

Όπως συζητήσαμε στο Μάθημα της Γεωγραφίας 17 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης υιοθέτησαν σταδιακά την τελευταία δεκαετία ως κοινό νόμισμα το Ευρώ. Τα χαρτονομίσματα που χρησιμοποιούνται είναι κοινά για όλες τις χώρες. Τα νομίσματα έχουν, όμως, μια κοινή πλευρά ενώ η άλλη πλευρά τους είναι ξεχωριστή για κάθε χώρα. Στην παρακάτω φωτογραφία μπορείτε να δείτε τις διαφορετικές όψεις των νομισμάτων στις περισσότερες από τις χώρες που χρησιμοποιείται το ευρώ ως νόμισμα.

πατήστε πάνω στην εικόνα για μεγέθυνση
Από κ. Νεκτάριος

Δευτέρα 16 Μαΐου 2011

Πρώτο Νηπιαγωγείο Ερμούπολης

Στον παρακάτω σύνδεσμο μπορείτε να παρακολουθήσετε την γιορτή του 1ου Νηπιαγωγείου Ερμούπολης για την 25η Μαρτίου, που έγινε στα πλαίσια της δράση "100 χρόνια μετά..." προς τιμήν του Νίκου Γκάτσου, του Οδυσσέα Ελύτη, του Στρατή Τσίρκα και του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη.


Από Μιράντα Β.

Κομένιος

Στο μάθημα της Γεωγραφίας μιλήσαμε για τον Κομένιο, από τον οποίο πήρε το όνομα του ένα πρόγραμμα ανταλλαγής μαθητών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Διαβάστε στην συνέχεια μερικές πληροφορίες για την ζωή του.

Τσέχος (από τη Μοραβία), δάσκαλος, παιδαγωγός και συγγραφέας. Σπούδασε στην πατρίδα του και στη Γερμανία (Χαϊδεμβέργη) φιλοσοφία και θεολογία. Διορίστηκε διευθυντής σχολείου. Το 1616 χειροτονήθηκε πρεσβύτερος και το 1648 επίσκοπος στη Λίσα (Πολωνίας) όπου είχε καταφύγει νωρίτερα εξαιτίας της εισβολής των Ισπανών στην πατρίδα του. Πέθανε στην Ολλανδία. Ο Κομένιος θεωρεί την παιδεία ως μοναδικό μέσο βελτίωσης των ανθρώπινων πραγμάτων και των κοινωνιών. Θέλει την αγωγή καθολική και όμοια για όλους τους ανθρώπους, με σκοπό την επιστημονική, την ηθική και θρησκευτική μόρφωση του ατόμου. Ο άνθρωπος μπορεί να πετύχει αυτούς τους σκοπούς, γι` αυτό έχει μυαλό, βούληση, μνήμη και επιπλέον "είναι ζώο παιδευτό". Πιστεύω ότι είναι δυνατό, με την καλή μέθοδο διδασκαλίας, να έχουμε άριστα αποτελέσματα και τονίζει ότι για να βρούμε τη σωστή μέθοδο (διδασκαλίας), θα οδηγηθούμε από το δάσκαλο - φύση. Είναι ο πρώτος που κήρυξε την παιδαγωγική αυτόνομη επιστήμη.


Έργα του: "Ανοιχτή θύρα για τις γλώσσες"(1631), "Μεγάλη Διδακτική" (1640), "Εικονογραφημένος κόσμος", "Οδηγός μητρικού σχολείου" κ.ά. Δεν πρόλαβε να εκδώσει το μεγάλο έργο του "Πανσοφία". Η κληρονομιά που μας άφησε ο Κομένιος ήταν το πρακτικό μέρος της διδακτικής. Ήταν δάσκαλος, με οργανωτικές ικανότητες σε σχολικό επίπεδο εκπαίδευσης κι όχι μόνο στη χώρα του την Τσεχία αλλά και σε Σουηδία, Ολλανδία. Στο έργο του "Μεγάλη Διδακτική" (Didactica Magna) περιέγραψε ένα σύστημα σχολείων το οποίο είναι αντίστοιχο με το σύστημα που έχουμε σήμερα (νηπιαγωγείο, δημοτικό, γυμνάσιο-λύκειο, πανεπιστήμιο).





Δεύτερον, εισήγαγε την δημιουργία μιας γενικευμένης θεωρίας της εκπαίδευσης. Η επιρροή του Κομένιου στην διδακτική σκέψη συγκρίνεται μόνο με αυτή των συγχρόνων του Μπέηκον και Ντεκάρτ στην επιστήμη και την φιλοσοφία. Στην πραγματικότητα επηρεάστηκε πολύ από αυτούς. Ήταν ο πρώτος που προσπάθησε να εφαρμόσει με συστηματικό τρόπο τις αρχές της σκέψης και της έρευνας (που μόλις είχαν διατυπωθεί από τους παραπάνω φιλοσόφους) στην οργάνωση της διδακτικής. 



Επίσης η παιδαγωγική του επιρροή δημιούργησε αυτό που λέμε σήμερα αντικείμενο διδασκαλίας και μέθοδο διδασκαλίας. Ήταν ο πρώτος που χρησιμοποίησε με επιτυχία παραδείγματα στον τρόπο διδασκαλίας (αν και δεν χρησιμοποίησε εικόνες στα βιβλία του).


Όλα τα βιβλία του βασίζονται στις ίδιες θεμελιώδεις αρχές: 1. Η διδασκαλία πρέπει να γίνεται στην καθομιλουμένη γλώσσα (και όχι στα λατινικά), 2. Οι ιδέες να διδάσκονται με την παρουσίαση και τη χρήση αντικειμένων παρά με θεωρητικές περιγραφές, 3. Η αρχή γίνεται με αντικείμενα με τα οποία το παιδί είναι εξοικειωμένο και χρησιμοποιούνται για να εισάγουν το παιδί σε μια καινούργια ορολογία (γλώσσα) και σε ένα πιο άγνωστο κόσμο, 4. Να δίνεται στο παιδί μια συνολική εικόνα και γνώση του περιβάλλοντος (φυσικού και κοινωνικού) καθώς και θρησκευτική, ηθική και κλασσική διδαχή, 5. Να παρουσιάζεται η σύνοψη της γνώσης σαν διασκέδαση μάλλον παρά σαν υποχρέωση, και 6. Να διδάσκεται όλη την παγκόσμια γνώση ως ένα σύνολο.



Το διδακτικό έργο του Κομένιου απαρτίζεται από περισσότερα από σαράντα έργα. Τα περισσότερα από τα έργα του μεταφράστηκαν σε δεκαεπτά γλώσσες και χρησιμοποιήθηκαν στην μισή Ευρώπη. Πίστευε ότι τα παιδιά πρέπει να έχουν τα δικά τους απλοποιημένα διδακτικά εγχειρίδια. Ενθάρρυνε την παρουσία κοριτσιών και φτωχών μέσα στις σχολικές τάξεις. Ο Κομένιος αφιέρωσε χρόνια στη συγγραφή της "Χριστιανικής Πανσοφίας", μιας εγκυκλοπαίδειας όλης της σοφίας και της γνώσης κατά την χριστιανική άποψη. Το έργο αυτό καταστράφηκε όταν έγινε εισβολή στο σπίτι του στην Πολωνία κατά την διάρκεια ενός πολέμου. 



Στην εποχή του ο Κομένιος ήταν μια διεθνής προσωπικότητα. Κυβερνητικά στελέχη από Αγγλία, Γερμανία, Γαλλία και Σουηδία, συχνά ζητούσαν την συμβουλή και τη συμβολή του για την βελτίωση της εκπαίδευσης στις χώρες τους. Στην Μασαχουσέτη, του πρότειναν την θέση του πρώτου προέδρου του πανεπιστημίου Harvard, αλλά την απέρριψε. Ο Κομένιος συχνά θύμιζε στους γονείς ότι τα παιδιά είναι το πολυτιμότερο δώρο του Θεού, ένας ανυπολόγιστος θησαυρός. Ο Θεός όταν μας διδάσκει την αγάπη του μας αποκαλεί παιδιά του. Ο Χριστός ήρθε στον κόσμο μας σαν παιδί. Κατά τον Κομένιο, δεν υπάρχει τίποτα πιο σημαντικό, τίποτα δεν αξίζει περισσότερο στη ζωή, από μια επιμελημένη και προσεκτική διδαχή των παιδιών.


πηγή
Από Γιάννης Κ.

Σωκράτης ΙΙ

Εκτός από τις πληροφορίες μπορείτε να δείτε το παρακάτω ντοκιμαντέρ προκειμένου να μάθετε περισσότερα πράγματα για τον Σωκράτη


Από Γιάννης Κ.

Σωκράτης

Στο μάθημα της Γεωγραφίας μιλήσαμε για τον Σωκράτη, από τον οποίο πήρε το όνομα του ένα πρόγραμμα ανταλλαγής μαθητών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Διαβάστε στην συνέχεια μερικές πληροφορίες για την ζωή του.

Ο Σωκράτης (470 π.Χ. ή 469 π.Χ. - 399 π.Χ.)[1] ήταν Έλληνας Αθηναίος φιλόσοφος και μία από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες του Ελληνικού και παγκόσμιου πολιτισμού.
Ήταν γιος του Σωφρονίσκου και της Φαιναρέτης. Παντρεύτηκε σε μεγάλη ηλικία την Ξανθίππη. Ο Σωκράτης είχε έναν πολυάριθμο κύκλο πιστών φίλων, κυρίως νέων από αριστοκρατικές οικογένειες, απ' όλη την Ελλάδα. Ορισμένοι από αυτούς έγιναν γνωστοί ως ιδρυτές φιλοσοφικών σχολών διαφόρων κατευθύνσεων. Οι γνωστότεροι ήταν ο Πλάτωνας και ο Αντισθένης στην Αθήνα, ο Ευκλείδης στα Μέγαρα και ο Φαίδωνας στην Ηλεία.

Οι πληροφορίες για τη ζωή του Σωκράτη είναι ποικίλες και ο μελετητής του Αρχαιοελληνικού κόσμου μπορεί να βγάλει ενδιαφέροντα συμπεράσματα. Διάφοροι αξιόλογοι συγγραφείς ασχολήθηκαν μαζί του, και ο καθένας πρόσθεσε νέες πτυχές από την ζωή του. Έτσι, ο Πορφύριος μας πληροφορεί ότι ο Σωκράτης ασχολήθηκε αρχικά με το επάγγελμα του πατέρα του, ο οποίος ήταν λιθοξόος.

Στα 17 του χρόνια γνώρισε το φιλόσοφο Αρχέλαο, που του μετέδωσε το πάθος για τη φιλοσοφία και τον έπεισε να αφιερωθεί σ' αυτήν. Μία πιο βαθιά ψυχολογική πλευρά του φανερώνει ο Πλάτωνας, που στην Απολογία του παρουσιάζει τον Σωκράτη να θεωρεί τη φιλοσοφική ενασχόληση ως θεία εντολή. Εδώ ο Σωκράτης μπορεί να χαρακτηριστεί ως Θεόπνευστος, καθώς αναφέρει το ισχυρό του ένστικτο, ως μία εσωτερική παρόρμηση, να του υπαγορεύει ποιές πράξεις και ενασχολήσεις πρέπει να ακολουθήσει. Συχνά μάλιστα δήλωνε ότι άκουγε μέσα του μία φωνή που τον εμπόδιζε να πράττει ότι δεν ήταν σωστό, την οποία φωνή ονόμαζε «δαιμόνιο».

Στις φιλοσοφικές του έρευνες τον παρακολουθούσαν πολλοί, ιδιαίτερα νέοι, που ένιωθαν ευχαρίστηση ακούγοντας τον να μιλάει και να συζητάει για θέματα κοινωνικά, πολιτικά, ηθικά και θρησκευτικά. Έτσι σχηματίστηκε γύρω του ένας όμιλος, που δεν αποτελούσε όμως σχολή, γιατί ο Σωκράτης δεν δίδαξε συστηματικά, αλλά διαλεγόταν σε κάθε σημείο της πόλης, με ανθρώπους κάθε κοινωνικής τάξης και σε αντίθεση με τους σοφιστές δεν έπαιρνε χρήματα από τους μαθητές του.

Το 406 π.Χ. στην δίκη των 10 Αθηναίων στρατηγών, ο Σωκράτης, ως πρύτανης της Βουλής, αρνήθηκε να θέσει σε ψηφοφορία μία παράνομη πρόταση - να μη γίνει δίκη και να εκδοθεί μία μαζική απόφαση (με μία ψήφο για όλους μαζί) για τους στρατηγούς που είχαν κατηγορηθεί ότι δεν περισυνέλεξαν τους ναυαγούς κατά την ναυμαχία στις Αργινούσες, κάτι απαράδεκτο νομικά στην αθηναϊκή δημοκρατία. Το 404 π.Χ. με τόλμη εναντιώθηκε στους Τριάκοντα τυράννους, όταν αρνήθηκε να συλλάβει έναν δημοκρατικό πολίτη, τον Λέοντα τον Σαλαμίνιο.
Το 399 π.Χ. διατυπώθηκε εναντίον του κατηγορία για ασέβεια προς τους θεούς και για διαφθορά των νέων. Ο φιλόσοφος καταδικάστηκε, με βάση την κατηγορία, σε θάνατο. Ως σκοπιμότητα της κατηγορίας θεωρήθηκε η διδασκαλία του, η οποία επιδρούσε στους νέους, και με τον φιλελευθερισμό που τον διέκρινε, θεωρήθηκε ανατρεπτικός. Ουσιαστικό κίνητρο, όμως, υπήρξε η αντιζηλία του με σημαντικούς άνδρες της εποχής.

Στη διάρκεια της δίκης ο Σωκράτης έδειξε θάρρος, ενώ η αναγγελία της ποινής δεν κατάφερε να τον βγάλει από τη θεϊκή του αταραξία. Μετά την καταδίκη του παρέμεινε στο δεσμωτήριο 30 μέρες, γιατί ο νόμος απαγόρευε την εκτέλεση της θανατικής ποινής πριν από την επιστροφή του ιερού πλοίου από τις γιορτές της Δήλου. Από τον διάλογο του Πλάτωνα Κρίτων μαθαίνουμε ότι ο Σωκράτης θα μπορούσε να σωθεί, αν ήθελε, αφού οι φίλοι του είχαν την δυνατότητα να τον βοηθήσουν να αποδράσει. Ο Σωκράτης αρνήθηκε και, ως νομοταγής πολίτης και αληθινός φιλόσοφος, περίμενε τον θάνατο ειρηνικά και γαλήνια, και ήπιε το κώνειο, όπως πρόσταζε ο νόμος.

Ο Σωκράτης, όπως και ο Πυθαγόρας, δεν άφησε κανένα σύγγραμμα. Γι' αυτό είναι πολύ δύσκολο να καθοριστεί ακριβώς το περιεχόμενο της φιλοσοφίας του και, πρακτικώς, ότι γνωρίζουμε για τον Σωκράτη προήλθε κυρίως από όσα έγραψαν οι μαθητές του σχετικά με αυτόν, καθώς και ορισμένους συγγραφείς που επικεντρώθηκαν στην μελέτη της προσωπικότητάς του. Κατά τον Σωκράτη ο Θεός δεν φιλοσοφεί, γιατί κατέχει τη σοφία, φιλοσοφεί όμως ο άνθρωπος, που η ύπαρξή του είναι πεπερασμένη.

Στην εποχή του Σωκράτη έχουμε με τους Σοφιστές την στροφή της φιλοσοφίας προς τον άνθρωπο και τη χρήσιμη αρετή, ενώ προηγουμένως το κύριο θέμα της φιλοσοφίας των προσωκρατικών ήταν η φύση. Βέβαια, οι Σοφιστές, ως μη φιλόσοφοι, δεν διείσδυσαν εις βάθος στην μελέτη της πραγματικής ουσίας του ανθρώπου, κάτι που ξεκίνησε με τον Σωκράτη, ο οποίος πρώτος θεώρησε την ψυχή σαν την πραγματική ουσία του ανθρώπου και την αρετή σαν αυτό που επιτρέπει την πλήρωση της ανθρώπινης φύσης μέσα από την αναζήτηση και βελτίωση της ψυχής. Ο Αριστοτέλης αναγνωρίζει αυτή την στροφή του πνεύματος με τη φράση «επί Σωκράτους το δε ζητείν τα περί φύσεως έληξε, προς την χρήσιμη αρετή και την πολιτική δε απόκλεινον οι φιλοσοφούντες».

Από Γιάννης Κ.

Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα

Ο Γιάννης Κ. μοιράζεται μαζί μας μια παρουσίαση που έφτιαξε για έναν αθλητή που θαυμάζει πολύ, τον Ντιέγκο Αρμάντο.


Από Γιάννης Κ.