Τρίτη 8 Μαρτίου 2011

Φράσεις ΙΙ

Πίσω έχει η αχλάδα την ουρά
Την εποχή  που οι Τούρκοι προσπαθούσαν να καταλάβουν την Πόλη, έπαιρναν εμπορικά πλοία και τους έδεναν ένα μικρό καραβάκι από πίσω το οποίο  μετέφερε τα πυρομαχικά . Το καραβάκι αυτό είχε σχήμα αχλαδιού και γι' αυτό οι Βυζαντινοί το έλεγαν αχλάδα. Έτσι όταν οι φρουροί των τειχών έβλεπαν ένα τέτοιο πλοίο, που ήξεραν τι μετέφερε, φώναζαν  "Πίσω έχει η αχλάδα την ουρά" ως προειδοποίηση για τους υπόλοιπους.
 
Σπουδαία τα λάχαναΣε κάποιο χωριό πριν από το 1821 , πέρασε ένας Τούρκος  φοροεισπράκτορας για να παραλάβει τους φόρους που χρωστούσαν οι χωρικοί που κατοικούσαν σ'αυτό . Όλοι όμως  του απάντησαν ότι δεν είχαν χρήματα για να πληρώσουν τον φόρο γιατί δεν αγόραζαν τα λάχανά τους. Τότε ο φοροεισπράκτορας πήρε όλα τα λάχανα ως πληρωμή των φόρων και μόλις κατάλαβε την αξία των λάχανων έβγαλε τη γνωστή παροιμία.

Του τα έβγαλε όλα στη φόραΣτη βυζαντινή εποχή, υπήρχε κάτι κήρυκες, που έκαναν μια πολύ περίεργη δουλειά.Όταν κατηγορούσαν κάποιον για κάποιο αδίκημα χωρίς να έχουν χειροπιαστά στοιχεία, ο κήρυκας αναλάμβανε να τον κατηγορήσει δημόσια. Έβγαινε, λοιπόν, σε μια κεντρική πλατεία, ανέβαινε σε ένα πεζούλι κι όταν συγκεντρωνόταν αρκετός κόσμος ξεκινούσες να κατηγορεί. Κι έλεγε διάφορες κατάρες (δηλαδή έλεγε όποιος ξέρει κάτι και δεν μιλά να τον τιμωρήσει ο Θεός κ.α.).Μετά από όλο αυτό όποιος ήξερε κάτι για τον ένοχο, έλεγε ότι ήξερε στην αγορά ( στα λατινικά forum και στην εξελληνισμένη της μορφή,φόρα), για να μη φοβάται τις κατάρες. Δηλαδή, «του τα έβγαζε όλα στη φόρα».

Τον κόλλησε στον τοίχο Στον καιρό του Ρωμανού του Διογένη, ένας από τους στρατηγούς του, ο Ιωάννης Δημαράς, βγήκε μια νύχτα στους δρόμους της Κωνσταντινούπολης μαζί με την παρέα  του και όσους έβλεπε μπροστά του, τους έπιανε και τους κολλούσε για πλάκα στον τοίχο μ’ ένα είδος ρετσινιού και πίσσας, που υπήρχαν σε κάθε γωνιά, για να φωτίζονται οι δρόμοι. Το…αστείο αυτό έκανε τόση εντύπωση την επόμενη το πρωί, ώστε από εκείνη την ημέρα πολλοί άρχοντες της Κωνσταντινούπολης, έβγαιναν σχεδόν κάθε νύχτα στους δρόμους, για να βρουν κανέναν άνθρωπο και να τον κολλήσουν στον τοίχο.

Δυο γάιδαροι μαλώνανε σε ξένο αχυρώνα
Τη φράση αυτή την είπε  ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, όταν βρισκόταν στη Ζάκυνθο (πριν την επανάσταση). Άκουσε, πως ο Ναπολέων Βοναπάρτης -αυτοκράτορας της Γαλλίας- μάλωνε με τον τσάρο της Ρωσίας, για το ποιος από τους δυο θα έπαιρνε την Πολωνία. Τότε ο Κολοκοτρώνης ρώτησε τι ήταν η Πολωνία. Του εξήγησαν, λοιπόν, πως ήταν ένα κράτος, που δεν ήταν ούτε γαλλικό ούτε ρωσικό και πως τσακωνόντουσαν οι δυο "Μεγάλοι", ποιος θα την πάρει. Ο Κολοκοτρώνης απάντησε με την πολύ γνωστοί σε μας παροιμία.

Έβαλαν τον λύκο να φυλάξει τα πρόβατα
  Σύμφωνα με τους  μύθους του Αισώπου,κάποτε ένας βοσκός παρατήρησε πως κάθε ημέρα ένας λύκος πλησίαζε τα πρόβατά του δίχως να τα ενοχλεί. Στην αρχή τρομοκρατήθηκε. Αργότερα  πήρε θάρρος, επειδή είδε ότι ο λύκος φυλούσε τα πρόβατα του και ποτέ δεν τα πείραζε. Όμως πήρε πολύ θάρρος ο βοσκός και μια μέρα αποφάσισε να βάλει τον λύκο να του φυλάξει το κοπάδι κι εκείνος κατέβηκε στην πόλη να ψωνίσει.Όταν γύρισε πίσω ο βοσκός είδε πως ο λύκος είχε φάει τα πρόβατα και είπε: «Ποιος μου είπε να βάλω το λύκο να φυλάξει τα πρόβατα;».
Είναι πεισματάρης σαν μουλάρι Όταν οι Αθηναίοι έχτιζαν τον Παρθενώνα, μετέφεραν τα μάρμαρα από την Πεντέλη με μουλάρια. Ανάμεσα σ'αυτά , ήταν ένα πάνω από ογδόντα χρόνων. Επειδή ήταν αδύναμο για να μεταφέρει μάρμαρα, το άφησαν ελεύθερο. Συνηθισμένο όμως το  μουλάρι να κάνει  το δρομολόγιο δεν έφυγε και πήγαινε κοντά στα άλλα μουλάρια. Τελικά οι Αθηναίοι το λυπήθηκαν και το έδιναν κανονικά,όπως και τα υπόλοιπα μουλάρια, φαΐ. Έτσι βγήκε η παροιμία διότι θεωρήθηκε πεισματάρικο το μουλάρι.

Τρεις και ο κούκος
Την εποχή που βασίλευε ο Όθωνας, μια συμμορία ληστών εκτελέστηκε παράνομα από κάποιους <<αστυνόμους>>. Οι χωροφύλακες έφτασαν μέχρι το λημέρι της συμμορίας, όπου είχαν καταφέρει να σωθούν τρεις  τρεις από τους συμμορίτες. «Πόσοι είστε;»,φώναξε ο επικεφαλής των χωροφυλάκων.Τότε αυτοί το απάντησαν «Τρεις κι ο κούκος»(το πουλί που κελαηδούσε εκείνη την ώρα εκεί κοντά τους). 

Νερό και αλάτιΤο αλάτι ήταν και είναι ένα από τα απαραίτητα συστατικά τροφής του ανθρώπου και γι’ αυτό οι άνθρωποι το χρησιμοποιούσαν παντού(στις θυσίες τους στους θεούς,σε επίσημες τελετές,εκδηλώσεις,στο φαΐ τους κλπ).Επειδή,λοιπόν,  το αλάτι είναι απαραίτητο σε όλες τις τροφές, θεωρήθηκε από τις αρχαίες θρησκείες σαν σύμβολο ενότητας, της ομόνοιας και της φιλίας όπως και το νερό.
 
Από Αγγελική Δ.

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου