Ευανθία Καΐρη

Στην Ιστορία μιλήσαμε για τους διδασκάλους του γένους. Διαβάστε στην συνέχεια πληροφορίες για την Ευανθία Καΐρη, την συμβολή της στα ελληνικά γράμματα και την σχέση της με την Σύρο!!!

Η Ευανθία Καΐρη (αδερφή του Θεόφιλου Καΐρη) γεννήθηκε το 1799 στην Άνδρο. Ήταν το προτελευταίο από τα οκτώ παιδιά του Νικολάκη Τωμάζου Καΐρη και της συζύγου του Ασημίνας. Σε πολύ μικρή ηλικία ακολούθησε τη μητέρα της στο Αϊβαλή όπου από καιρό είχε εγκατασταθεί ο θείος της Σωφρόνιος Καμπανάκης ο οποίος ήταν εφημέριος του ναού του Αγίου Γεωργίου. Όταν ο αδερφός της Θεόφιλος επέστρεψε το 1809 από το Παρίσι, όπου σπούδαζε κοντά στον Αδαμάντιο Κοραή, ανέλαβε αμέσως τη μόρφωση της. Σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα η Ευανθία είχε μυηθεί στους αρχαίους συγγραφείς, στα ανώτερα μαθηματικά, στη φιλοσοφία καθώς και σε ξένες γλώσσες (Γαλλικά, Ιταλικά). Όταν έγινε δεκαπέντε χρόνων ξεκίνησε αλληλογραφία με τον Κοραή και του ζήτησε να της στείλει κάποιο βιβλίο για να το μεταφράσει στα Ελληνικά.

Το 1824 η Ευανθία πήγε να μείνει με τον άλλο αδερφό της (Δημήτριο) στη Σύρο και έμεινε εκεί μέχρι το 1839 οπότε επέστρεψε στην Άνδρο και παρέμεινε στο οικογενειακό της σπίτι μαζί με την οικογένεια του Δημητρίου μέχρι το θάνατό της. Επίσης στη Σύρο γνώρισε τον Αλέξανδρο Σούτσο που έγγραψε αρκετά επαινετικά σχόλια γι’ αυτήν. Η Ευανθία έζησε μια εξαιρετικά περιορισμένη ζωή.

Το 1826, λίγους μήνες μετά την πτώση του Μεσολογγίου, δημοσίευσε το "Νικήρατο", ένα θεατρικό έργο (το πρώτο πρωτότυπο γυναικείο έργο της νεότερης Ελλάδας) που εμπνεύστηκε από την ηρωική έξοδο των κατοίκων της πόλης. Είναι προφανές ότι με τη συγγραφή του Νικήρατου (που αποτίνει φόρο τιμής στις ηρωικές γυναίκες του Μεσολογγίου και προσπαθεί να δημιουργήσει πρότυπα ηθικής συμπεριφοράς εξαίροντας τις αρετές του κεντρικού ήρωα) έχει φτάσει στην αποκορύφωση της πνευματικής της ωρίμανσης. Το έργο (του οποίου ένα μέρος μεταφράστηκε στα Ιταλικά) θα της χαρίσει τη γενική αναγνώριση και τον τίτλο της δέκατης μούσας. Ύστερα από μερικά χρόνια έγγραψε και ένα άλλο σύντομο έργο με τίτλο Η προσωποποιία Ελλάς, που δεν δημοσίευσε ποτέ επειδή περιείχε επικριτικά σχόλια για διάφορα πολιτικά γεγονότα της εποχής.
Για να την τιμήσει ο Δήμος Ερμούπολης έδωσε το όνομά της σε ένα μικρό θέατρο που άρχισε να λειτουργεί πριν από λίγα χρόνια στην περιοχή Λαζαρέττα στις πρώην αποθήκες μονοπωλίου.

Από κ. Νεκτάριος